Επτά έως οχτώ ετών είναι η κατάλληλη περίοδος για μια πρώτη επίσκεψη σε ορθοδοντικό. Η πρόταξη δοντιών, προβλήματα στη μάσηση και στο δάγκωμα (π.χ. πληγές στην εσωτερική πλευρά των χειλιών και των παρειών -μάγουλα), θηλασμός του αντίχειρα και προώθηση της γλώσσας, συνωστισμός ή μεγάλα διαστήματα ανάμεσα στα δόντια είναι κάποια από τα στοιχεία που θα πρέπει να επιστήσουν την προσοχή του γονιού.
Η ηλικία των 12 είναι η κατάλληλη για το ξεκίνημα της κύριας ορθοδοντικής θεραπείας. Σε αυτή την ηλικία τα περισσότερα μόνιμα δόντια έχουν ήδη ανατείλει, ενώ και οι γνάθοι έχουν αναπτυχθεί επαρκώς. Αυτή την περίοδο κενά, συνωστισμός και προβλήματα σύγκλεισης γίνονται εύκολα αντιληπτά.
Το ίδιο ισχύει και για τα παιδιά που έχουν ξεκινήσει ορθοδοντική σε προγενέστερο χρόνο (θεραπεία 1ης φάσης): σε αυτή την περίοδο «περνούν» στα σιδεράκια ή σε κάποια άλλη ορθοδοντική θεραπεία.
Η έναρξη της εφηβείας είναι μια περίοδος που τα παιδιά ασχολούνται έντονα με τον εαυτό τους, την εμφάνισή τους και τις σχέσεις τους με τους άλλους. Η αγωνία τους να οικοδομήσουν μια ξεχωριστή ταυτότητα, αλλά παράλληλα να αισθάνονται αποδεκτοί από τους συνομήλικους τους, καταναλώνει μεγάλο μέρος του χρόνου και της σκέψης τους.
Ένας έφηβος με στραβά δόντια μπορεί ενσυνείδητα να κρύβει το χαμόγελό του, επειδή αισθάνεται άσχημα για την εικόνα των δοντιών του. Η αυτοπεποίθηση και η αυτοεκτίμηση είναι σημαντικά εφόδια που θα βοηθήσουν το παιδί σας στην επίτευξη των στόχων του, κοινωνικών/ακαδημαϊκών και, αργότερα, επαγγελματικών.