ΣΥΧΝΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

Δεν υπάρχει όριο ηλικίας στην ορθοδοντική. Η βιολογική διεργασία που επιτρέπει την μετακίνηση των δοντιών είναι ίδια για όλα τα υγιή άτομα, ανεξαρτήτως ηλικίας. Η έλλειψη ανάπτυξης στους ενήλικες μπορεί όμως να οδηγήσει στη χρήση διαφορετικών σχεδίων θεραπείας ή σε διαφορετική στόχευση σε σχέση με τις θεραπείες παιδιών και έφηβων. Οι νέες τεχνικές που αναπτύχθηκαν τα τελευταία χρόνια και εφαρμόζονται στο ιατρείο κάνουν την ορθοδοντική θεραπεία για ενήλικες πιο αποτελεσματική, πιο άνετη και πιο διακριτική.

Ο όρος «προβλήματα σύγκλισης» είναι ένας ιατρικός όρος που αναφέρεται σε στραβά, συνωστισμένα ή σε πρόταξη δόντια. Ο ορός σύγκλιση αναφέρεται στη σχέση των δοντιών μεταξύ τους, όταν οι γνάθοι κλείνουν. Η σύγκλιση είναι λειτουργική και αισθητική όχι μόνο όταν τα δόντια είναι σωστά διευθετημένα, αλλά και όταν η σχέση των γνάθων είναι αρμονική. Οποιαδήποτε παρέκκλιση από την ιδανική σχέση θεωρείται πρόβλημα σύγκλισης. Τα πιο συχνά προβλήματα σύγκλισης αφορούν στραβά, συνωστισμένα δόντια σε συστροφή, υπερσύγκλιση (όταν τα άνω πρόσθια δόντια υπερκαλύπτουν τα κάτω πρόσθια δόντια, τα όποια δεν φαίνονται καθόλου στο στόμα), ανοιχτή δήξη (όταν τα άνω και κάτω πρόσθια δόντια δεν έχουν επαφή) κ.ά.

Τα περισσότερα προβλήματα σύγκλισης είναι κληρονομικά, όπως ο συνωστισμός, διαστήματα ανάμεσα στα δόντια, υπεράριθμα δόντια, απουσία ορισμένων δοντιών από το φραγμό (υποδοντία), υπερωιοσχιστία κ.ά. Κάποια προβλήματα σύγκλισης είναι επίκτητα και προκαλούνται από το θηλασμό του αντίχειρα, την προώθηση της γλώσσας, οδοντική ασθένεια, πρόωρη απώλεια νεογιλών αλλά και μόνιμων δοντιών, ατυχήματα και εξαιτίας κάποιων ιατρικών προβλημάτων. Τα προβλήματα αυτά αν δεν διευθετηθούν μπορούν να χειροτερέψουν. Τα στραβά και συνωστισμένα δόντια καθαρίζονται δύσκολα και αυτό μπορεί να οδηγήσει στην εμφάνιση τερηδόνας και ουλίτιδας. Επίσης, δόντια που δεν έχουν σωστή σύγκλιση υπόκεινται σε μη φυσιολογικές δυνάμεις κατά τη διάρκεια της μάσησης, με αποτέλεσμα την πρόωρη φθορά τόσο αυτών, όσο και των ιστών που τα υποστηρίζουν (ούλα – οστά).

Όχι, είναι μάλλον απίθανο! Τις περισσότερες φορές, όταν οι πρώτοι μόνιμοι γομφίοι ανατείλουν (ηλικία 6-7), ο διαθέσιμος χώρος για τα πρόσθια δόντια δεν θα αυξηθεί, αντίθετα θα μειωθεί με την πάροδο των χρόνων και το πρόβλημα θα επιδεινωθεί. Παρότι η ανάπτυξη του παιδιού βοήθα τον ορθοδοντικό να διορθώσει σκελετικές ανισορροπίες, η ανάπτυξη από μόνη της δεν μπορεί να λύσει το πρόβλημα. Σε κάποιες περιπτώσεις, όπως στον προγναθισμό, η ανεξέλεγκτη ανάπτυξη είναι η αίτια του προβλήματος. Η χρησιμοποίηση ορθοδοντικών μηχανισμών κινητών ή πάγιων μάς επιτρέπει να αξιοποιήσουμε στο έπακρο την αναπτυξιακή δυναμική του παιδιού και να αποκτήσουμε καλύτερη σχέση μεταξύ των γνάθων.

Ναι. Η γλωσσική μέθοδος όπου τα σιδεράκια συγκολλούνται στην πίσω (γλωσσική) επιφάνεια των δοντιών και η θεραπεία με τους διαφανείς νάρθηκες Invisalign είναι πρακτικά αόρατες.

Το εξωστοματικό τόξο είναι μια ορθοδοντική συσκευή που χρησιμοποιείται για να παράγει μια δύναμη που σπρώχνει τα πάνω δόντια προς τα πίσω. Αποτελείται από ένα ελαστικό ιμάντα που «αγκαλιάζει» το πίσω μέρος του κεφαλιού και ένα μεταλλικό τόξο που εφαρμόζει στους σωληνίσκους των δακτυλίων των γομφίων. Παρότι το εξωστοματικό τόξο χρησιμοποιείται ευρέως στην ορθοδοντική, δεν θα χρειαστεί να φορέσετε ένα. Οι τεχνικές που χρησιμοποιούνται στο ιατρείο επιτρέπουν τις επιθυμητές μετακινήσεις και διορθώσεις, χωρίς τη χρήση εξωστοματικού τόξου.

Η προσθετική αποκατάσταση των δοντιών πρέπει να πραγματοποιείται μετά το πέρας της ορθοδοντικής θεραπείας. Δόντια με θήκες μπορούν να υποστούν ορθοδοντική μετακίνηση υπό την προϋπόθεση ότι η ρίζα και οι περιακρορριζικοί ιστοί είναι υγιείς, όμως στο σημείο που θα συγκολληθεί το σιδεράκι, η πορσελάνη της θήκης θα υποστεί φθορά. Σε περίπτωση επιλογής της θεραπείας με διαφανείς νάρθηκες, δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Οι γέφυρες θεωρητικά μπορούν να μετακινηθούν, πρακτικά όμως παρουσιάζονται μεγάλες δυσκολίες στη μετακίνησή τους. Όσον αφορά στα εμφυτεύματα, αυτά είναι αδύνατο να υποστούν ορθοδοντική μετακίνηση.

Όλες οι θεραπείες που εξασφαλίζουν την υγεία του πολφού της ρίζας και του περιοδοντίου των δοντιών (σφραγίσματα, απονευρώσεις, περιοδοντική θεραπεία) πρέπει να γίνουν πριν την ορθοδοντική θεραπεία. Η υγεία των ριζών και των περιακρορριζικών ιστών είναι απαραίτητη προϋπόθεση, προκειμένου να ενεργοποιηθεί η βιολογική διεργασία που επιτρέπει την ορθοδοντική μετακίνηση. Αν ο γενικός σας οδοντίατρος θεωρήσει επιβεβλημένο ότι η θεραπεία πρέπει να περιλαμβάνει και κάποιου είδους προσθετικές αποκαταστάσεις (προσόψεις – θήκες), τότε αυτές πρέπει να έχουν προσωρινό χαρακτήρα και να αντικατασταθούν με άλλες μόνιμες, μετά το τέλος της θεραπείας. Αυτό θα εξασφαλίσει ότι οι τελικές αποκαταστάσεις θα «δένουν» αρμονικά με τα παρακείμενα δόντια, στη νέα σωστή τους θέση.

Η λεύκανση είναι μια αισθητική επέμβαση που στοχεύει στη βελτίωση της λευκότητας των δοντιών. Αν σκοπεύετε να κάνετε ορθοδοντική, είναι καλύτερα να αφήσετε τη λεύκανση για αργότερα. Οι ορθοδοντικές διορθώσεις μεταβάλλουν τη θέση των δοντιών & τις επιφάνειες που ήταν επικαλυμμένες κι έτσι μπορούν γίνουν ορατές και να εμφανίσουν διαφορετική απόχρωση από τα υπόλοιπα δόντια.

Η ανάγκη για εξαγωγή μόνιμων δοντιών εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Η πιο συνηθισμένη αιτία είναι η μεγάλη έλλειψη χώρου στα οδοντικά τόξα που μπορεί να διορθωθεί αξιοποιώντας το χώρο που κερδίζουμε με τις εξαγωγές. Οι τεχνικές που εφαρμόζονται στη σύγχρονη ορθοδοντική και η θεραπεία 1ης φάσης κάνουν τις εξαγωγές λιγότερο συχνές.

Η χειρουργική επέμβαση στις γνάθους ενδείκνυται, όταν υπάρχει μεγάλη δυσαρμονία μεγέθους μεταξύ αυτών. Σε κάποιες περιπτώσεις, η χειρουργική προσέγγιση είναι ο ιδανικός τρόπος προκειμένου να αποκτήσουμε μια αποδεκτή σχέση μεταξύ των γνάθων. Σε άλλες περιπτώσεις, μια ελαφριά δυσαρμονία των γνάθων μπορεί να αντισταθμιστεί με την ορθοδοντική μετακίνηση των δοντιών, αποφεύγοντας έτσι το χειρουργείο. Μόνο ο κλινικός έλεγχος και η διεξοδική αξιολόγηση του περιστατικού, μπορεί να καθορίσει το σχέδιο θεραπείας που θα επιλεγεί.

Όταν τοποθετούνται τα σιδεράκια, για 3-4 μέρες υπάρχει μια ευαισθησία των δοντιών. Το μέγεθος της ενόχλησης εξαρτάται ως ένα βαθμό από τη βαρύτητα του περιστατικού. Όσο πιο έντονος π.χ. είναι ο συνωστισμός των δοντιών, τόσο πιο μεγάλη η ενόχληση. Επίσης, κάθε φορά που αλλάζουμε σύρμα εμφανίζεται μια ευαισθησία (για 1-2 μέρες), αλλά σταδιακά και όσο τα δόντια ευθυγραμμίζονται γίνεται όλο και λιγότερο ενοχλητική. Σε γενικές γραμμές, η ορθοδοντική είναι πολύ λιγότερο οδυνηρή από αυτό που φαντάζεστε.

Ναι, είναι πολύ σημαντικό να συνεχίσεις να πηγαίνεις στο γενικό οδοντίατρό σου κατά τη διάρκεια της θεραπείας. Τα σιδεράκια δεν εμποδίζουν τον οδοντίατρό σου να πραγματοποιεί τους τακτικούς ελέγχους και καθαρισμούς.

Η διάρκεια της ορθοδοντικής θεραπείας εξαρτάται από πολλούς παράγοντες όπως:
α) Την ηλικία του ασθενούς
β) Το υπολειπόμενο δυναμικό ανάπτυξης
γ) Την πολυπλοκότητα του περιστατικού
δ) Τη μέθοδο που θα επιλέγει
ε) Τη συνεργασία του ασθενή κατά τη διάρκεια της θεραπείας

Γενικά, η θεραπεία διαρκεί από 6 έως 30 μήνες.
Πιο συχνά, τα περιστατικά τελειώνουν στους 20 έως 22 μήνες.
Τα αυτόδετα σιδεράκια είναι κατά μέσο όρο 4-6 μήνες πιο γρήγορα

Η φάση της συγκράτησης ξεκινά αμέσως μετά την αφαίρεση των ορθοδοντικών μηχανισμών. Σκοπός της είναι η διατήρηση του αποτελέσματος που επιτεύχθηκε κατά τη διάρκεια της ορθοδοντικής θεραπείας. Υπάρχουν 2 είδη συγκράτησης. Η κινητή συγκράτηση περιλαμβάνει συγκρατητικά μηχανήματα τα οποία ο ασθενής μπορεί να τοποθετεί και να τα αφαιρεί μόνος του. Η ακίνητη συγκράτηση περιλαμβάνει τη συγκόλληση στη γλωσσική πλευρά των δοντιών ενός σύρματος με φωτοπολυμεριζόμενη ρητίνη